وهابیت و آل سعود، حاکم پادشاهی عربستان، از دیرباز و از زمان شکلگیریشان
تاکنون در هم تنیده شدهاند. وهابیت، سلطنت عربستان را ایجاد کرد و آل
سعود وهابیت را گسترش داد. یکی از آنان نمیتواند بدون دیگری به حیات خود
ادامه دهد. وهابیت به آل سعود مشروعیت داد و آلسعود نیز از وهابیت محافظت
کرد و آنرا گسترش داد. این دو از یکدیگر جدایی ناپذیرند؛ چراکه هر کدام از
سوی دیگر برای بقا به دیگری وابسته است. وهابیت در اواسط قرن 18میلادی در
صحرای و روستای درعیه واقع در نجد در منطقه مرکزی شبه جزیره عربستان به
وجود آمد. فرقه وهابیت نام خود را از نام مؤسس آن محمد بنعبدالوهاب
(1703-1792) گرفته است. اگرچه محمد بن عبدالوهاب پدر وهابیت شناخته شده است، اما در واقع در ابتدا
این انگلیس بود که او را با اندیشههای انحرافی آغشته کرد و او را رهبر
دست نشانده خود برای مقاصد پلید استعمار در نابودی اسلام و مسلمانان قرار
داد.
ابنعبدالوهاب در بصره تحت نفوذ و کنترل یک انگلیسی با نام
مستعار "همفر" قرار گرفت. او از جمله جاسوسانی بود که از لندن برای
بیثبات کردن امپراتوری عثمانی و ایجاد درگیری در میان مسلمانان، به
سرزمینهای اسلامی فرستاده شده بود. همفر که وانمود به مسلمان بودن میکرد،
با نام "محمد" ظاهر شد و با حیلهگری، دوستی صمیمانه و طولانی مدت با
ابنعبدالوهاب ایجاد کرد. همفر که ابنعبدالوهاب را با پول و هدیه زیاد،
کاملاً شستشوی مغزی کرده بود، او را متقاعد کرد که اکثر مسلمانان باید کشته
شوند؛ چرا که آنها به طرز خطرناکی «مشرک» و «مرتد» گردیده و از اصول اساسی
اسلام تخطی کردهاند.
همفر نیز این رؤیای کاذب را برای
ابنعبدالوهاب جعل کرد که در خواب ظاهراٌ حضرت محمد(ص) را دیده است که میان
چشمهای ابنعبدالوهاب را میبوسد و میگوید: شما «بزرگترین» هستید، و از
ابنعبدالوهاب درخواست میکند تا برای نجات اسلام از «بدعت» و «خرافات»،
جانشین پیامبر باشد. ابنعبدالوهاب پس از شنیدن رؤیای همفر، شادتر و
مصممتر از همیشه، مسئولیت ایجاد فرقه جدید اسلامی برای «خالص ساختن» و
«اصلاحات» اسلام را بر عهده گرفت.
ارزش تجارت دوجانبه بین دو کشور عربستان و بریتانیا سالانه به ۱۵ میلیارد پوند میرسد و این در
حالی است که میزان سرمایهگذاری عربستان در انگلیس بیش از ۶۲ میلیارد پوند
است. دولتهای لندن و ریاض در سال ۱۹۸۵ مذاکراتی را در راستای انعقاد یک
سری از قراردادهای تسلیحاتی بیسابقه موسوم به الیمامه آغاز کردند. قرارداد
تسلیحاتی الیمامه، سفارشهای گسترده برای دریافت هواپیماهای جنگنده
تورنادو، بالگردها، تانکها و مهمات انگلیسی که بیشتر آنها از سوی شرکت
صنایع دفاعی و هوافضای «بی ای ای سیستمز» و شرکت «بریتیش ایرو اسپیس» ساخته
و یا تجهیز میشد را شامل میشود. رژیم عربستان سعودی برای تامین هزینه
این معامله، که بزرگترین معامله تسلیحاتی در تاریخ انگلیس محسوب میشود،
توافق کرد که روزانه ۶۰۰ هزار بشکه نفت خام در اختیار دولت انگلیس و به
ویژه شرکتهای نفتی «بریتیش پترولیوم» و «رویال داچ شل» قرار دهد.
ما حرص و طمع و خوی استعماری بریتانیا، حتی با وجود قراردادهای نجومی،
هیچگاه فروکش نکرد و حتی بر شدت آن نیز افزوده شده است. یکی از مصادیق این
مدعا، حضور گسترده بریتانیا در حوزه معماری عربستان سعودی و به ویژه اماکن
مقدس همچون مسجد الحرام می باشد.
در حال حاضر، پروژه تخریب مسجد
الحرام به سرپرستی دو معمار انگلیسی به نام های نورمن فاستر(عضو شورای عالی
بنیاد آقاخان و مشهورترین معمار فراماسون و همان کسی که برجهای ابلیسک را
در کنار خانه خدا طراحی کرد و نماد شیطان را در مراسم رمی جمرات، حذف و
دیواری را جایگزین آن کرد) و زاها حدید(معمار انگلیسی و عراقیتبار) انجام
می شود.
زاها حدید که، عراقی الاصل می باشد، فقط در حرف و شعار، خود را نگران وضعیت مردم مسلمان عراق می داند، ولیکن در عمل، هیچ علامتی از نگرانی برای مسلمانان و یا خدمتی برای مسلمانان در کارنامه وی وجود ندارد. زاها حدید، پرورش یافته مکتبی است که سیاست پیشگانی همچون "مارگارت تاچر"،"رونالد ریگان"،"پل ولکر" و "دنگ شیائو پینگ" ؛ با عنوان "جهانی شدن" بنا نهادند. رویای "جهانی نو" که "مقررات زدایی"، "خصوصی سازی"، "فروپاشی تعلق به فرهنگ، دین و سرزمین خاص"، "فشردگی مکان و زمان" و "جهانی سازی تفکر فراماسونی"، از مولفه های آن می باشد. حدید معتقد است که معماری، مسئولیت اجتماعی ندارد و مسائلی همچون گسترش عدالت اجتماعی و بهبود سطح زندگی اقشار ضعیف، هیچ اهمیتی برای یک معمار ندارد و بایستی اخلاق، قربانی معماری شود.